چرا فیلم Nightmare Alley گیرمو دل تورو یکی از برترین فیلم های سال است؟ - وبلاگ عینک مرکوری

به گزارش وبلاگ عینک مرکوری، فهرست نامزدهای اسکار سال های دور رو که می بینید، شگفت زده می شوید که چطور هر سال این همه رقیب گردن کلفت با هم مبارزه می کردند و چطور یک بازه زمانی کوتاه آنقدر از نظر سینمایی مولد و پربازده بود. اما الان وقتی فهرست نامزدها را می بینیم، با خودمان می گوییم، همه اش همین؟ آیا واقعا در سال های پیش فیلم های متوسطی مانند dont look up می توانستند در فهرست جشنواره های فیلم قرار بگیرند؟!

اما این روزها با تماشا فیلم هایی مانند Nightmare Alley شادمان می شویم که به لیست فیلم های رجحان که وارد اسکار خواهند شد، چند عنوان خوب دارد اضافه می گردد.

فیلم Nightmare Alley بازسازی یک فیلم قدیمی به سال 1947 با همین نام و همین داستان است. داستان کلی فیلم سیر تبدیل یک آدم جاه طلب از قالب کارگر ساده یک کارناول به یک ایلوژنیست و بعد نابکار شدنش است.

انگار Nightmare Alley را برای دل تورو مقدر نموده باشند. اجزای آن را ببینید: یک کارناوال با دکوراسیون و برنامه هایی که پهلو به پدیده های پارانرمال می زننند. همه آن رنگ ها و روشناها و سایه هایی مخوف. تقابل جن و پری، رومنس های گوتیک!

پخش این فیلم یک هفته ای است که از هولو و اچ بی او مکس آغاز شده و حالا وارد سایت های دانلود هم شده. ما در فیلم کاراکتر الی به نام استنتون کرلیسل با بازی بردلی کوپر می بینیم که به خوبی از عهده نقش برآمده است. او سایکوز و تمنای توامان را خوب در چهره خود نمودار نموده است.

ما در فیلم رونی مارای زیبا را می بینیم که نقش دخترک ساده دل و معصوم را باز خوب بازی می نماید.

حتی نقش های فرعی مانند ویلم دافو، ریچارد جنکینز و ران پرلمن هم هر کدام برای خودشان یک نقش فرعی برجسته از آب درآمده اند.

کیت بلانشت در فیلم آنقدر نقش روانشناسی که برای خودش یک پا فم فتال مرموز هم است، خوب درآورده که من جدا حسرت خوردم که چرا داستان نقش او طولانی تر نشده. کاش خطوط درنظر گرفته شده در فیلمنامه برای او طولانی تر بود. ای کاش! اغواگری و اجتناب ناپذیری او در عین آن نگاه سرد و مقتدری که می دانید شما را فرو خواهد برد، در میمیک صورت کیت بلانشت، حک شده بود.

فیلم روانشناسانه هم است و نشان می دهد که چطور تروماهای کودکی و نیز فقدان ها می توانند به عنوان یک محور مسائل روانی و شخصیتی، برای همواره یک فرد را تغییر دهند.

در عین حال فیلم نقبی است به دوران شکوه کارناوال ها و سیرک ها و نیز گوشه ای می زند به شرایط جامعه آمریکا در دوران جنگ جهانی دوم.

تقابل محیطهای حاشیه شهر و مردمانی که برای گذران زندگی باید تن به هر نمایش متبذلی می دادند و محیطهای شهری که حتی با معیارهای کنونی هم شیک و لوکس محسوب می شوند، برای من جالب بود.

در دوران کرونایی و نیز سطحی نگری، فیلم در هفته آغازین اکران فقط 2.8 میلیون دلار فروش داشت، اما تصور می کنم در بازه زمانی دیگر می توانست فروش داشته باشد و سر و صدا به پا کند.

این مختصر را نوشتم تا یک دفعه فیلم خوب Nightmare Alley را از دست ندهید.