تصمیمات احمقانه از کجا می آیند؟ - وبلاگ عینک مرکوری

به گزارش وبلاگ عینک مرکوری، درک و آنالیز تعصبات و سوگیری ها منجر به تصمیمات بهتر و تفکر و شناخت دقیق تر می گردد. با درک بهتر، تصمیمات بهتری می گیریم.

به گزارش ، همه این تجربه را داشته ایم، تصمیمی می گیریم که اول به نظر منطقی می رسد؛ اما پس از چند ثانیه، دقیقه یا ساعت به خود می گوییم: پیش خودت چی فکر می کردی؟ تصمیمی که گرفتی بیشتر به حماقت شبیه نیست؟ آیا حواسم پرت بود و نمی دانستم دارم چه تصمیمی می گیرم؟ خودمان می دانیم که تصمیمی درست یا بهترین انتخابمان نبوده، اما در آن لحظه آن تصمیم را گرفته ایم و بعد ها فهمیده ایم تصمیم احمقانه ای بوده است. چرا این اتفاق می افتد؟ آیا ما واقعا احمق هستیم؟ خیر.

این مسأله تنها به این معناست که تمام تصمیمات ما منطقی نیستند. دلمان می خواهد فیلتری بر تعصب های ذاتی مان قرار دهیم و سپس براساس آن ها تصمیم بگیریم. این تعصبات را سوگیری های شناختی می نامند و همه ما از آن ها برخورداریم.

سوگیری شناختی به الگوی سیستماتیک انحراف از هنجار یا عقلانیت در قضاوت دلالت دارد. این سوگیری ها باعث نتیجه گیری، فرضیات و استنتاج هایی درباره مردم و شرایطی به شیوه ای نه چندان منطقی می گردد. همه ما بر اساس ادراک ورودی که هم از بیرون و هم از درون دریافت می کنیم، واقعیت اجتماعی ذهنی مختص به خودمان را می سازیم.

چگونه می توانیم تصمیمات احمقانه را متوقف نموده و آن ها را با تصمیمات هوشمندانه جایگزین کنیم؟ با وقت گذاشتن برای درک سوگیری های شناختی. درک و آنالیز تعصبات و سوگیری ها منجر به تصمیمات بهتر و تفکر و شناخت دقیق تر می گردد. با درک بهتر، تصمیمات بهتری می گیریم.

نیل جاکوبشتاین متخصص هوش مصنوعی اشاره می نماید که همه ما از الگوریتم ها برای کاهش تأثیرات تفکر انسانی استفاده می کنیم. بعضی از این موارد عبارتند از:

تمایل به اتکای شدید یا گیر دادن بر یک جنبه یا ویژگی خاص یا قطعه ای از اطلاعات در تصمیم گیری. تمایل به غلو کردن درباره احتمال حوادثی که در ذهن قابل دسترس تر هستند که شاید نتایج بیش ازحد خوش بینانه، مطلوب و رضایت بخش داشته باشند.

تمایل به باور چیز هایی که اکثر مردم به آن ها باور دارند؛ معمولا افراد وقتی متوجه می شوند مردم زیادی به تفکری معتقدند، احتمال این که بدون فکر آن را بپذیرند افزایش می یابد. نوعی سوگیری وجود دارد معروف به از قبل هم می دانستم.

در این سوگیری فرد تمایل دارد باور کند که می توانسته نتایج اتفاقی که اتفاق افتاده است را از قبل پیش بینی کند. سوگیری خوش بینی برعکس فرضیه قبل است؛ تمایل به خوش بینی بیش ازحد و دست بالا دریافت احتمال نتایج مطلوب. در این سوگیری فرد خود را در مقایسه با دیگران کمتر در معرض خطر می بیند.

سوگیری ها می توانند مفید باشند. آن ها طغیان اطلاعات را محدود می نمایند، در فهم راستا به ما یاری می نمایند و اجازه می دهند در دنیای پر شتاب امروز تصمیمات سریع بگیریم.

با روش های زیر می توان با سوگیری های شناختی مبارزه کرد:

زمانی که خسته، گرسنه یا مضطرب نیستید، تصمیمات بهتری می گیرید. با گذاشتن زمان کافی می توانید درباره آینده و تأثیر تصمیمات فکر کنید.

نظر یک مشاور یا فرد مورد اعتماد را جویا شوید.

دیگر چه کار می توان کرد؟

منبع: روزنامه شهروند