سوء مدیریت فدراسیون باعث از دست رفتن استعداد رکابزنان شد - وبلاگ عینک مرکوری

به گزارش وبلاگ عینک مرکوری، مصطفی چایچی گفت: مدیریت ضعیف فدراسیون دوچرخه سواری باعث از دست رفتن استعداد های راکابزنان تیم ملی شد.

مصطفی چایچی مدیر اسبق تیم ملی دوچرخه سواری در گفت وگو با، اعلام کرد: متاسفانه نبود مدیریت درست در فدراسیون دوچرخه سواری توانایی هم به نام ورزشکاران و هم به نام فدراسیون نوشته می گردد. در صورتی که دوچرخه سواران کشورمان تک به تک ورزشکارانی با توانایی فوق العاده هستند که سوء مدیریت فدراسیون، شخصیت ورزشی آن ها را نیز زیر سوال برده است. فدراسیون مدام کمبود امکانات، مسائل اقتصادی را برای تبرئه خود عنوان نموده اند که ورزشکاران نیز قبول نموده اند که امکان موفقیت نیست. این همان نقطه ای است که فدراسیون باید از آن دور گردد. با این طرز تفکر نباید انتظار درخشش رکابزنان را در میادین ورزشی داشت.

او بیان کرد: فدراسیون دوچرخه سواری راه خود را گم نموده است و به همین دلیل نه می شنود و نه می بینند حتی زمانی که علینژاد معاونت ورزشی وزارت ورزش و جوانان به عنوان فرد بی طرف ایرادات فدراسیون را اعلام کرد، محکوم به غرض ورزی و خصومت شخصی شد. این نگرش و تمام مواردی که عنوان شد باعث می گردد، تمام پیش بینی ها درست از کار در نیاید. برای این موضوع نمونه های زیادی وجود دارد از جمله می توان به قول پنج مدال برای بازی های آسیایی، امیدواری به مدال های قهرمانی آسیای پیست،کوهستان و جاده که متاسفانه هیچ کدام از آن ها برآورده نمی گردد.

چایچی اضافه کرد: با این سوء مدیریت، فدراسیون دوچرخه سواری نه تنها راه به جایی نخواهد برد بلکه هر روز وضعیتش وخیم تر و جبران ناپذیرتر خواهد شد.

او درباره کب مدال برنز فرانک پرتو آذر در رقابت های قهرمانی آسیا اعلام کرد: پرتو آذر ملی پوش دوچرخه سواری کوهستان با کوشش و انگیزه بالا در مسابقات مختلفی با هزینه شخصی شرکت کرد. او توانستن به عنوان ورزشکار ثابت کند که با وجود تمام کمبود ها و مسائل هم میتوان به موفقیت امیدوار بود و نباید نا امید شد.

مدیر سابق تیم ملی دوچرخه سواری اظهار کرد: اگر به عملکرد تیم ملی در چند سال اخیر و در 2 دهه گذشته توجه کنیم شاهد نوسانات زیادی خواهیم بود. در اوایل 2 دهه اخیر در ماده کوهستان دوچرخه سواری، مدال آوری نداشتیم تا اینکه در سال های 2009 در ماده دانهیل و سپس در ماده کراس کانتری توسط نوری و حب علی در قهرمانی آسیا صاحب مدال شدیم.

او در ادامه گفت: این فرایند پیشرفت ادامه داشت تا زمانی که تیم دوچرخه سواری کوهستان با رایزنی فدراسیون توانست در بازی های آسیایی اینچئون کره جنوبی 2014 جزء ورزشکاران اعزامی باشد. این اتفاق گام بزرگی برای انگیزه دوچرخه سواران کوهستان بود. همزمان با این موضوع مربیان خارجی و حامی اقتصادی برای این ماده دوچرخه سواری جذب شد که باعث پیشرفت مضاعف در عملکرد تیم ملی کوهستان شد.

او گفت: فرایند رو به پیشرفت دوچرخه سواری کوهستان به دلیل عدم مدیریت درست در چند سال اخیر سیر نزولی پیدا کرد و نه تنها انگیزه دوچرخه سواران بلکه امکان حفظ مربی خارجی و حامی اقتصادی را از بین برد. در چند سال اخیر فقط به خاطر سیاست های اتخاذ شده در سال های 93 تا 95 بود.

چایچی در ادامه بیان کرد: اگر دقت کنید در بین این سال ها ایران توانست در بخش سرعت بهترین نتیجه فدراسیون دوچرخه سواری را توسط محمد دانشور در بازی های آسیایی و قهرمانی آسیا کسب کند. در این محدوده زمانی بود که مقام پنجم مسابقات قهرمانی دنیا در بخش نیمه استقامت توسط امیر حسین جمشیدیان و در سال 95 بود که بهترین نتیجه مسابقات قهرمانی دنیا جاده توسط محمد گنج خانلو به دست آمد. اکنون با سیاستی که فدراسیون دوچرخه سواری در پیش گرفته است علاوه بر اینکه نمی توان پرورشی برای بدنه تیم ملی در تمام رده های سنی و ماده ها متصور شد بلکه تمام داشته ها هم به مرور زمان در حال از دست رفتن است. تعداد سهمیه های المپیک که در سالیان سال بدست می آمد در این دوره به حداقل ترین تعداد ممکن رسید.

او اضافه کرد: اینکه این سیر نزولی در تمام زمینه ها ادامه دارد برای کسی پوشیده نیست و مسلما محدودیت هایی وجود دارد. برای از بین بردن یا به حداقل رساندن اثرات این محدودیت ها باید مدیریت درستی کرد. در طول این مدت برای کاهش سرعت سیر نزولی عملکرد تیم ملی چاره ای اندیشیده نشده است. اینکه برای هر عدم موفقیت یا عدم توانایی یک بهانه ای تراشیده گردد، کار عاقلانه ای نیست و نه تنها باعث پیشرفت نمی گردد بلکه کار را خراب تر نیز خواهد نمود. در این که مشکل اقتصادی وجود دارد شکی نیست و این مشکل برای تمام فدراسیون ها هست. مگر فدراسیون های دیگر هزینه های دلاری برای اعزام ها ندارند؟ چطور همه فدراسیون ها ادامه فعالیت می دهند و فقط فدراسیون دوچرخه سواری زمین گیر شده است؟ سایر فدراسیون های ورزشی منابع اقتصادی خود را مدیریت می نمایند.

چایچی درباره ضعف مدیریتی فدراسیون گفت: اگر فدراسیون قدرت و توانایی مقابله با این موضوع را ندارد و خود رییس فدراسیون و کادر فنی اذعان می نمایند که نمی توانند کاری نمایند چرا ادامه می دهند. این همان عذر بدتر از گناه است. شاید کسانی باشند که بتوانند این مشکل را برطرف یا از شدت آن بکاهند. اصرار بر ادامه دادن کاری که نتیجه منفی می دهد اصلا عاقلانه نیست و فقط کار خراب تر می گردد. اگر در سال 94 فدراسیون دوچرخه سواری جزو سه فدراسیون برتر بازی های آسیایی و پنج فدراسیون برتر کشور می گردد و در سال اخیر شاید بدترین فدراسیون کشور، نشان دهنده یک واقعیت است. اینکه راهی را که فدراسیون دوچرخه سواری در چند سال اخیر در پیش گرفته است، اشتباه بوده و این راه بیراهه ای بیش نیست که هرچه ادامه دار گردد از جهت اصلی دور می گردد.

او در سرانجام اظهار کرد: سال 98 یا به عبارتی 2019 سال کسب سهمیه المپیک بود. مدیران فدراسیون دوچرخه سواری اهمیت موضوع کسب سهمیه المپیک را ندانستند و اهمیت مسابقات قهرمانی آسیا را بیشتر از مسابقات قهرمانی دنیا دانستتند. این موضوع در یکی از مصاحبه های یکی از مدیران عنوان شد. با این طرز تفکر بود که دوچرخه سواری2 سهمیه با ارزش المپیک را از دست داد.